βιοτεχνία

ΦΟΒΟΣ. ΤΡΟΜΟΣ. ΦΟΒΟΣ + ΤΡΟΜΟΣ. ΤΡΟΜΟΣ + ΦΟΒΟΣ.

Δύο όχι άγνωστες λέξεις στους περισσότερους από μας. Τρομοκρατία παντού. Ανθρώπινα κουρέλια και μαζί τους και εμείς, να στοιχειώνουμε τους δρόμους, τις πλατείες και τα στέκια της μητρόπολης.

Έχουμε γίνει φίλοι με τον τρόμο.
Άλλωστε τον αντιμετωπίζουμε συνεχώς , μεγαλώνοντας, στο σχολείο , το εργοστάσιο πολιτών τους, χωρίς να μας ρωτήσουν. Στις σχολές, οπού μας αφαιρούν κεκτημένα δεκαετιών. Στην εργασιακή τρομοκρατία των αφεντικών, στις άθλιες λάντζες και εργασίες, που μας “εξασφαλίζουν” μια ζωή, ακόμα και στο δρόμο αντιμετωπίζουμε διαρκώς το σεξισμό, το ρατσισμό και τις διακρίσεις (για το χρώμα, για το φύλο, ακόμα και για τα μαύρα μας ρούχα) αυτής της παρηκμασμένης κοινωνίας.

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΟΥΣ.

Αντίθετα, για μας, ο τρόμος ειναι σύντροφος, φίλος για να τον παρωδήσουμε και το αναπόφευκτο Μακάβριο από τις λίγες αλήθειες αυτού του κόσμου. Εμείς αποτελούμε λιγότερο μέρος της δικιάς τους πραγματικότητας και περισσότερο ενός κόσμου σκιών. Ενός κόσμου, οπού τα πράγματα είναι ισότιμα για όλους, όπου κάθε μία ξεχωριστή ζωή έχει αξία, όπου ο θάνατος είναι μέρος της ζωής και δεν ελπίζουμε με τεχνητά μέσα να τον αποφύγουμε. Είμαστε οι μάγισσες, οι ζωντανοί νεκροί, οι λεπροί του κόσμου σας, όπως βολικά μεταμφιέσατε κάθε απόκληρο, ομοφυλόφυλο, μοίχο ή εχθρό και ανταγωνιστή σας, πριν τους θάψετε.

ΚΑΙ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΖΩΝΕΣ ΟΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ

Ηalloween, λοιπόν, η παγανιστική εορτή- νύχτα των πνευμάτων και μαγισσών. Όσοι φοβούνται και θέλουν να είναι ασφαλείς, ας κλειδώσουν τις πόρτες τους και ας μείνουν μέσα μετά τις 9, με κλειστά τα φώτα. Ας μην τολμήσουν να ζήσουν.
Αλλά εμείς δεν είμαστε καταδικασμένοι να πενθούμε για όσα χάσαμε και όσα διαρκώς χάνουμε καθημερινά. Δεν θα αντιδρούμε σπασμωδικά και βίαια μόνο σ’ όσα μας επιβάλλονται από τους “πιο πάνω” μας, αλλά θα βρούμε όσα μας ενώνουν. Όταν εκείνοι φοβούνται τον θάνατο γιατί έχουν πολλά να χάσουν, εμείς αντιπροτείνουμε, ΚΑΝΤΕ ΤΟΝ ΓΙΟΡΤΗ. Πάνω στα ρημαγμένα συντρίμμια του Παλιού Κόσμου, χορεύουμε και χτίζουμε έναν καλύτερο.
Δεν διαλέξαμε εμείς να έρθουμε σ’ αυτές τις κοινωνίες, εκείνοι μας έφεραν και μας πέταξαν στις πυρές χωρις να μας ζητήσουν τον λόγο. Και τώρα γυρίσαμε.

Η ΝΥΧΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ.